...poradzę sobie z samotnością - poradnik na Walentynki ♥

     Post dla tych, którzy spędzają dzień 14 lutego tak samo jak ja - nie mając swojej drugiej połówki. Nie będę tu pisać, że bycie singlem to nic złego i że wszystko z wami w porządku. Ocena co do tego należy do was. Ja mam zamiar przedstawić co zrobić, aby ten dzień nie był nudny, przygnębiający czy denerwujący.

     Po pierwsze i najważniejsze: Nie bądź sam! Bądźcie ze swoimi rodzicami, bratem/siostrą, koleżanką/kolegą, przyjacielem/przyjaciółką. Nie ważne co będziecie robić. Nic w dniu 14 lutego nie jest tak beznadziejne, jak poczucie, że jest się kompletnie samym na tym świecie. Jeżeli nie możesz się z nikim spotkać to przynajmniej popisz, to pomaga ;)
     Po drugie: Wyjdź gdzieś, jeżeli masz taką możliwość. Oczywiście w Walentynki będzie wszędzie pełno zakochanych par, ale to i tak piękny dzień, Idź do parku, do kina, do kolegi/koleżanki, na kręgle, na zakupy, czy co tam wam jeszcze wpadnie do głowy. Jeżeli możesz, to wyjdź, bo ten dzień, jak każdy inny, jest piękny.
     Pomoc nr trzy: czekolada... dużo czekolady. Może być gorzka, mleczna, biała, nadziewana, pralinki, nutella... Możliwości jest wile. Słodycz ta poprawia humor i sprawia, ze czujemy się lepiej, więc zaczynajcie już gromadzić zapasy :)
     Muzyka, ale proszę niedobijająca. Mam dla was kilka propozycji: piosenki Imagine Dragons, Maroon 5, Drag me down One Direction, Tonight angin Guy Sebastian, Tic Toc Ke$ha, When can I see you angin Owl City. Na wasze propozycje czekam w komentarzach.
     Piąta moja propozycja to książki. Oderwanie się od rzeczywistości często mi pomaga.
     I jako ostatnie... filmy! Jakie? Propozycje podawajcie w komentarzach :)

     Z pomysłów na ten radosny, albo przygnębiający dzień to tyle.
     Czas na trochę przemyśleń.
     Walentynki to czas szczególnego okazywania sobie uczuć. Wszędzie widzimy serca, aniołki, itp. Ale dlaczego tego dnia nie pomyślimy o osobach samotnych? Samotnicy też mają uczucia! Jeżeli znacie taką osobę, to pogadajcie z nią chociaż chwilę. Ona, jak każdy człowiek, też potrzebuje uczuć i drugiego człowieka. Dlaczego więc jesteśmy egocentrykami? Świat wokół nas nie obchodzi. Taka jest natura ludzka. Tylko nieliczni potrafią go dostrzec, takim, jaki jest naprawdę. Chciałabym tak potrafić...
      Z drugiej strony każdy chciałby być kochanym. Miłość to jedna z podstaw naszego życia. To właśnie dzięki miłości, tej prawdziwej, zaskakującej i niezbędnej, nasza egzystencja nabiera sensu i zaczyna być życiem.